Ostatni dzień Multikina na Ursynowie. „Będzie go brakowało, bloki przecież powstają wszędzie”

18 sierpnia to ostatni dzień działania najstarszego Mulitkina w Warszawie. Od rana wokół budynku przy al. Komisji Edukacji Narodowej 60 krzątali się ludzie, ruch był zdecydowanie większy niż w zwykły weekend. Wielu z nich przyszło na poranne seanse, które zostały przygotowane specjalnie na zamknięcie kompleksu. To część ceremonii pożegnania miejsca dla wielu mieszkańców Ursynowa kultowego. Multipleks od 17 sierpnia od godziny 9:00 do 23:59 18 sierpnia jest otwarty non stop. O północy zgasną tam wszystkie światła, po raz ostatni. 

Na pożegnanie rano przyszły rodziny z dziećmi, ale nie tylko, byli też seniorzy i studenci. Wszyscy przyglądali się banerowi wiszącemu nad wejściem z ciekawością i poruszeniem. „After all, tomorrow is another day” („Jutro też jest dzień”)  – głosił. Część przybyłych fotografowała się budynkiem, próbując uchwycić ten historyczny dla dzielnicy moment. O kino pytam młodą parę z dzieckiem. Jak mówią, sami oglądają już głównie Netflixa, a jednak zameldowali się pod ursynowskim multipleksem. 

- Wielka szkoda, że to zamykają, bo nie ma innego kina na Ursynowie, a uważam, że powinno być. To miejsce jest flagowe, wychowaliśmy się na Ursynowie i to miejsce jest dla nas sentymentalne. Będzie go brakowało, a bloki przecież powstają wszędzie – słyszę.

Za kinem będzie tęsknić też studentka pobliskiej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

- Często po zajęciach czy w okienku przychodziliśmy tu na film. Jest sentyment, jest dużo żalu. Podobno mają tu być bloki, szkoda, bo ich jest tutaj już pełno. To miejsce jednak łączy ludzi i daje życie tej dzielnicy. Mam nadzieję, że coś innego przejmie tę funkcję. Taka jest niestety kolei rzeczy, że niektóre miejsca znikają – mówi.

Bloki zamiast Multikina. Na Ursynowie żałoba 

Większość mieszkańców Ursynowa jest tego samego zdania. Widać, że Multikino jest dla nich ważne i spaja lokalną społeczność. Z pewnością zostawi po sobie dziurę, którą trudno będzie wypełnić. 

- Bywałam tu, ale później zrobiły się bardzo drogie bilety i bardzo marne usługi. Ale przychodzi tu bardzo dużo rodzin z dziećmi i powinno to zostać,  o jego rozbiórce zadecydowały pewnie względy finansowe  – mówi o Multikinie seniorka, która przypatrywała się budynkowi. 

Rzeczywiście sprzedaż Multikina na Ursynowie była wymuszona przez kłopoty finansowe firmy. Jak tłumaczył Paweł Świst, Prezes Zarządu Multikino S.A., problemy zostały wywołane głównie przez pandemię, gdy kina zostały zamknięte na 40 tygodni. „Transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego do działki, na której funkcjonuje Multikino Ursynów, umożliwiła częściową spłatę zadłużenia” – mówił. 

Nowym właścicielem działki została spółki GH Development 11. Planuje ona rozebrać Multipleks oraz towarzyszący ma parking wielopoziomowy, a następnie wybudować tam mieszkania. Plan miejscowy przewiduje, że w tym miejscu może powstać 23-metrowy budynek mieszkalno-usługowy z 34-metrową dominantą. Szczegóły inwestycji nie są znane, jednak wszystko wskazuje, że naprzeciwko ursynowskiego urzędu wkrótce wyrośnie 7-piętrowy blok z częścią wieżową. Zniknąć ma także pobliskie „Figlowisko”. Zamiast lodowiska i placu zabaw mają zostać stworzone tam tereny zielone. 

Rozbiórka Multikina to część trendu, jaki w ostatnich latach obserwujemy w Warszawie. Ze stolicy znikać zaczynają duże budynki usługowe na rzecz kolejnych inwestycji mieszkaniowych. Podobny los spotkał hipermarket Tesco na Kabatach. Niedawno pisaliśmy także o centrum handlowym Promenada, właściciel galerii zrezygnował z jej rozbudowy, by, zamiast tego postawić tam bloki z lokalami na wynajem instytucjonalny. 

Koniec najstarszego Multikina w Warszawie. Dawało warszawiakom rozrywkę przez 25 lat 

Multikino na Ursynowie zostało wybudowane w latach 1998-1999 według projektu APA Markowski & Wojciechowski. We wrześniu 1999 roku zainaugurowało swoją działalność seansem filmu w reżyserii George’a Lucasa „Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo”. Było to pierwsze Multikino w Warszawie i dopiero drugie w Polsce. Budynek wyróżnia się architektonicznie. Jego elewacja złożona jest z bordowych płytek marblitu i niebiesko-zielonych ścian kurtynowych. Nad wejściem wisi z kolei ogromne logo wsparte na stalowych słupach. Choć opinie na temat walorów estetycznych tego miejsca są podzielone, to zostało ono ujęte w książce Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej „Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90” jako jeden z emblematycznych dla tego okresu projektów.