Kolejne odkrycie archeologiczne w Nowym Centrum Warszawy. Fundamenty dawnych kamienic i tajemnice przeszłości

Przy ulicy Złotej archeolodzy natknęli się na fundamenty dwóch kamienic – Złota 2 i Złota 4. Pierwsza z nich, jak podaje Fundacja Warszawa 1939, była kiedyś własnością Konstantego Radkiewicza. W latach 1906-1907 budynek przeszedł gruntowną przebudowę – trzypiętrową kamienicę nadbudowano o dodatkowe piętro, nadając jej reprezentacyjny wygląd. Elewacja zyskała bogaty wystrój, a charakterystyczna narożna wieżyczka dodawała budynkowi monumentalnego charakteru. W latach 20. XX wieku nieruchomość należała do Maksymiliana Floksztrumpfa. Niestety, po wojnie budynek popadł w ruinę i ostatecznie został zburzony na przełomie lat 60. i 70. XX wieku.

O kamienicy przy Złotej 4 wiadomo niewiele, ale jedno jest pewne – również była to przedwojenna konstrukcja, której fundamenty przetrwały jako cichy świadek historii miasta. Budynek został zburzony w tym samym czasie co ten stojący niegdyś przy Złotej 2.

Wszystkie odkrycia są prowadzone pod nadzorem archeologicznym i Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Dokumentacja z badań archeologicznych zostanie przekazana do MWKZ, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia historii tego rejonu Warszawy.

Odkrycia w sercu Warszawy

Podczas remontów w rejonie ul. Złotej nie zabrakło innych odkryć. Na ul. Sienkiewicza odnaleziono mury dawnego Szpitala Generalnego Dzieciątka Jezus, którego historia sięga XVIII wieku. Był to największy wówczas szpital w Warszawie, leczący zarówno ubogich, jak i ciężarne kobiety. Szpital zajmował tereny ograniczone ulicami Przeskok, Zgoda i Marszałkowska. Na placu przed Domem pod Orłami, przy ul. Jasnej, archeolodzy natrafili natomiast na ludzkie szczątki – najprawdopodobniej ofiary II wojny światowej. 

Co powstanie w tym miejscu?

Modernizacja kwartału ulic Złota, Jasna, Sienkiewicza i Zgoda to część większego projektu Nowego Centrum Warszawy. W ramach tej inwestycji drogowcy likwidują tunel drogowy prowadzący ze Złotej na plac Defilad. Zamiast niego powstaną dwa zbiorniki retencyjne oraz pomieszczenia techniczne dla planowanych fontann. Projekt obejmuje obszar o powierzchni 2,5 hektara i zakłada całkowitą przebudowę infrastruktury.

Przebudowa ulicy Złotej i okolic to nie tylko modernizacja infrastruktury, ale także okazja do odkrycia śladów przeszłości, które przypominają o dawnej świetności Warszawy i jej mieszkańcach. Dzięki zdjęciom przedwojennym oraz dokumentacji obecnych odkryć można zestawić obraz miasta sprzed lat z tym, co pozostawiły po sobie dekady zmian. Warto przyjrzeć się, jak historia spotyka się tutaj z teraźniejszością, tworząc niepowtarzalny klimat przyszłego Nowego Centrum Warszawy.